21/12

 Nie zmieściłam się autem w bramie - do lakierowania chyba tylko jeden element, myślę, że pójdzie z AC.

O czternastej w sobotę pogrzeb brata koleżanki z pracy, dopiero co wydawała córkę za mąż, a tu po tygodniu  od wesela pogrzeb.

Wieczorem odwiedzam też przyjaciółkę (mam taką jeszcze z czasów podstawówki), by złożyć jej życzenia na święta i wręczyć prezenciki.

Powoli myślę nad postanowieniami noworocznymi i właściwie mam jedno - wytrwać w zapuszczaniu włosów. W tym roku podcięłam je o w sumie sześć centymetrów. Obejrzałam pewien filmik pewnej pani trycholog i postanowiłam sprawdzić, jaką mam długą fazę wzrostu włosa, by zobaczyć, czy urosną dalej, niż za łopatki. Długo też myślałam nad tym, co zrobić z ostatnim mieszkaniem, ale tak się przejechałam na pani Topól, że skutecznie odechciało mi się je wynajmować komukolwiek. Więc będzie sobie stało i czekało, aż ewentualnie przestanę mieszkać kątem u dzieci (dom w Laskowie po rozwodzie darowaliśmy z eksmężem wspólnym dzieciom z ustanowieniem służebności mieszkania dla mnie). Ponadto chcę spróbować wytrwać w niedrinkowaniu w pracy i lekkostrawnej diecie (udało się przez cały ostatni tydzień jedno i drugie).

19/12

Nie mogę się napatrzeć na moje "pazurki".

Wczoraj w pracy zabawa w chowanego przed urzędnikami urzędu skarbowego, którzy usiłowali doręczyć na gwałt korespondencję (stara zasada - od 18 grudnia nie odbierać korespondencji ze skarbówki). Musiałam mijać się z prawdą w rozmowach z nimi jako osoba upoważniona do odbioru listów (nie przyznałam sie w rozmowie z urzędnikiem, że ja to ja) i w sumie najpierw uciekłam do klienta, a o trzynastej uciekłam do domu, bo pan ze skarbówki bardzo natrętnie wydzwaniał, że koniecznie dzisiaj musi osobiście dostarczyć pismo. Nie z nami te numery. Skoro nie wysyła pocztą i koniecznie DZIŚ, to znaczy, że to BARDZO ZŁA wiadomość i tym bardziej trzeba ją przenieść na nowy rok. W związku z powyższym podjechałam do biura po kinie wieczorem ("Prawdziwy ból", dobrze sie ogląda) i zabrałam  dokumenty do domu i do świąt będę pracować zdalnie. To znaczy mam nadzieję, że wyrobię sie jutro ze wszystkim i będę mogła zająć się swoim osobistym życiem. 

Dostałam premię świąteczną w kwocie, którą nie ma się co chwalić, ale z drugiej strony lepiej przytulić cokolwiek, niż nic. Za pół premii nakupiłam sobie swetrów, guglowałam i guglowałam, i wyguglowałam pewną rodzimą markę o dobrym składzie o 60 zł taniej niż za ten sam sweter wełniany z Allegro i każdy poniżej 200 zł, w jakimś warszawskim butiku. Chciałabym, aby mój wewnętrzny popyt wreszcie się nasycił, jak po rzuceniu przez rząd masła na rynek. Ale kto to wie, czasami nie panuję nad sobą. 

18/12

Obejrzałam w niedzielę wieczorem trzeci raz "Dom Gucci" i kolejny raz doszłam do wniosku, że Lady Gaga zagrała Patrizię wprost genialnie. A scena, w której jak rozpaczona, świeżo owdowiała żona przytula kochankę zmarłego męża, po czym natychmiast rozkazuje wyprowadzić ją z apartamentu, która jest urzeczywistnieniem myśli wszystkich zdradzonych i porzuconych żon, będących w fazie zemsty - boska!

Myślałam o tym przez chwilę, czytałam tematyczne wpisy; po regularnej inwestycji w hennę i regulację brwi "nadejszła wiekopomna chwiła" rozpoczęcia przygody z hybrydą. Całe dotychczasowe życie traktowałam to jako kaprys, coś zbędnego i wydumanego. Ale zmieniam zdanie. Mam już tyle lat, że fajnie mi będzie w nią inwestować pieniądze i czas. Oczywiście nie dla mnie długie szpony, bo jako dziecko uczyłam się pięć lat gry na fortepianie i musiałam zawsze miec krótkie paznokcie, więc siła przyzwyczajenia robi swoje. Poza tym nie chciałabym mieć pazurów tak długich, że przy podcieraniu tyłka materiał genetyczny zostanie za nimi. I oto mam french manicure na długości poniżej opuszka palca. Nie mogę się na nie napatrzeć.

Obejrzałam dokument o kontuzjach młodzieży w sporcie wyczynowym, dane są porażające. Potem trafilam na końcówkę wywiadu z żoną Palikota, nakręcony najwidoczniej przed jego aresztowaniem, bo kobieta była zachwycona jego hojnością (zapewne z wpłat inwestorów), tym, że ma do dyspozycji kartę kredytową od męża, możliwość nabywania za pieniądze męża (wciąż od inwestorów) butów i odzieży oraz tym, że ma szereg nianiek do dzieci. Potem był wywiad z Weroniką Pazurą-Marczuk, słynnej z tego, że najpierw była żoną Pazury, a potem wpadła w sidła romansu z agentem Tomkiem, wzięła milion, za co została aresztowana, a dzień potem potem płakała przed kamerami, że "zapomniała" na to wystawić fakturę. Dzień przed aresztowaniem (akurat to widziałam) w Dzień Dobry TVN była autorką słynnego hasła "kto nie ryzykuje, ten nie pije szampana". Życie to jednak potrafi się szybko zemścić. Na wystawienie faktury było wówczas aż 3 miesiące, więc pewnie wystawiła, bo z zarzutów została po latach oczyszczona.

Na zupełnym spontanie kupiłam sobie ekspres Jura do kaw czarnych, kawę z ekspresu tej marki pijam u klienta, jest boska. Cena ekspresu koszmar, długo mnie odstraszała, ale pomyślałam sobie nagle: dlaczego nie mam sobie pozwolić na luksus, kawa z mojego domowego ekspresu smakuje tak sobie, jest jakaś taka cienka i nieesencjonalna. Wersja do robienia piany mlecznej mnie zupełnie nie interesuje, pijam wyłącznie czarną kawę, a nie mleko z kawą. Kawa wcale tak nie przyciemnia zębów, na pierwszym miejscu zaciemniających żeby produktów jest czarna herbata, kawa dopiero na dwudziestym miejscu. 

17/12

 Żywienie: kromka chleba żytniego z masłem, pomidorem i solą, serek wiejski, pomidorki koktajlowe, surówka z kapusty czerwonej, surówka z kapusty pekińskiej, surówka z kapusty kiszonej z marchwią, pół camembert z ziołami prowansalskimi, dwa jajka na twardo (622 kcal, 48,4 g białka, 37,1 g tłuszczów, 20,2 g węglowodanów; kalorii pewnie trochę więcej, ale nie wliczyłam do bilansu energii z warzyw)

Ukochanego odwiozłam w niedzielę przed południem na pociąg, pociąg miał 70 minut opóźnienia. Jak się okazało potem, samolot również miał ponad godzinne opóźnienie. Ale doleciał na miejsce.

Wpadłam potem w dziwny nastrój, który zakończył się ciągiem zakupowym - kupiłam krem z retinolem (jak się okazało w poniedziałek miałam idealny timing, bo rano skończył się dotychczasowy kosmetyk), booster też z retinolem, trzy swetry. Następnie naszła mnie okropna ochotą na zmianę torebki, więc przeszukałam znane sklepy w poszukiwaniu idealnej torebki z prawdziwej skóry w rozsądnej kwocie, nie znalazłam, już już prawie miałam decydować się na zakup za świąteczną premię czegoś zbliżonego do ideału, ale wpadłam na genialny pomysł, że może uda mi się dokonać renowacji torebki już w "dorosłym" wieku (bo osiemnastoletniej), którą artystka Agnieszka Madaj uszyła i namalowała mi na zamówienie. Zamówiłam pastę do czyszczenia skór i balsam renowacyjny, zobaczymy, co z tego wyjdzie.

W pracy stres, usiłowałam do rana skupić się na pracowych zadaniach, ale a to ciągle ktoś dzwonił, a to jak codziennie wysłali mnie po obiady. Nie umiem już znosić hałasów w pracy, koleżanka z pokoju obok (mamy pokoje przechodnie, więc wszystko jest jakby open spacem) ciągle gada, może gada na temat pracy, ale ona nie potrafi po cichu rozwiązywać swoich pracowych problemów, tylko MUSI na głos myśleć, szefowa myśli na głos razem z nią, ja w głowie dostaję szału i wścieklizny jednocześnie. Nienawidzę wtedy (chwilowo) ludzi, którzy chwilowo zatruwają mi ciszę.

Idę dzisiaj robić paznokcie.

16/12

 Deadline w pracy mam w piątek do jedenastej, więc mam w zasadzie cztery dni na ogarnięcie tematów. Muszę spiąć pośladki. Przyszły tydzień pracujący raczej tylko poniedziałek, więc wolę nie zostawiać spiny na ostatni moment.

Wszystko, co miłe, szybko się kończy, barszcz czerwony wyszedł mi za kwaśny, uszka jakby niedogotowane, karp półsurowy (ratowałam dopiekając do spalenia skórki w piekarniku). Za to doskonale wyszła surówka z kapusty kiszonej i marchwi, sałatka jarzynowa oraz kapusta z grzybami (aż w niedzielę dokończyłam). Od miłości dostałam Angel Fantasm Muglera (spasował, w rodzaju Libra Intense i klasycznej Good Girl, ja lubię wyraziste zapachy, zwłaszcza zimą), wobec czego odkładam do niewiadomo kiedy Chance Chanel. Dostałam też miły feedback, że krem z retinolem Paula's Choice, który kupiłam dzięki wpisowi Vitalianki o nicku Beaataa (czy wydaje mi się, że to Vitalia dopisala te podwójne "a"?), jest skuteczny, ukochanemu prezentowałam się bez makijażu, więc zauważył widoczne zmniejszenie przebarwień na twarzy. Mnie się też wydaje, że jest dużo lepiej (aczkolwiek wciąż nieperfekcyjnie), coraz częściej więc odważam sie wychodzić z domu bez makijażu. Nawet do pracy. Planuję więc ponowny zakup tego kremu plus booster Paula's Choice, również z retinolem, poeksperymentuję. Poza tym naładowałam miłosne akumulatory, to zrobiłam przede wszystkim.

Po przemyśleniu sprawy pozbyłam się wszystkich zakupów z Vinted - jest to dla mnie szkoła omyłek, poza tym doszłam do wniosku, że nie wiem, czy rzeczy pochodzą od szczęśliwej osoby, więc nie będę kumulować w szafach energii niewiadomego pochodzenia, bo nie wiadomo, jak ona na mnie wpływa.

Wydrukowalam sobie dietę z 2015, powiesiłam na lodówce i spróbuję wdrożyć w życie - aczkolwiek ukochany nie szczędził zachwytów na moją figurą i szkoda by było tracić centymetry z biustu. 

14/12

 Minął ponad miesiąc od samopodcięcia sobie grzywki. Zastanawiam sie co dalej, czy cierpliwie czekać, aż włosy odrosną, czy też równać je co miesiąc o centymetr, żeby różnica była jak najmniej widoczna. A różnica to z 10-12 centymetrów między tą nieszczęsną grzywką, a resztą włosów, więc dosyć sporo. Na powrót zamierzam też pić pokrzywę na porost włosów, wprawdzie cudów nie oczekuję, ale jeśli sobie choć minimalnie pomogę, to będzie świetnie. Zakładając, że włosy rosną mi centymetr na miesiąc, czas odrastania grzywki wydłuży się do wakacji. 

Przemyślałam temat żywienia i doszłam do wniosku, że potrzebuję wdrożenia zmian, w tym celu wydrukowałam sobie listę potraw opracowana przez panią dietetyk w 2015 i mam ochotę spróbować wytrwać, ciekawe jak długo sie uda. Dieta od dietetyk nie jest drastyczna, nie ma jakichś udziwnionych potraw, wszystko dostępne w lokalnych dyskontach. Chętnie pozbyłabym się pięciu kilogramów, nie jest to dużo i raczej w grę wchodzi kosmetyka, jak pisałam, próbowałam chyba wszystkich sztuczek, więc trzeba bardziej naukowego wsparcia. I niefolgowania sobie, jak wczoraj, gdy kupiłam w cukierni minibabeczki dla ukochanego i sama niemal naraz pożarłam dziewięć. 

Á propos minibabeczek, tak, właśnie ukochany przyleciał do mnie na weekend wczoraj, zjedliśmy na lunch coś á la kolacja wigilijna - barszcz czerwony z uszkami, karpia, sałatkę jarzynową, kapustę z grzybami i surówkę z kiszonej kapusty. Na deser reszta minibabeczek. Ukochany nawet podarował mi prezent. 

13/12

 Pamiętam, jak jeszcze byłam w szkole muzycznej i w rocznicę stanu wojennego mieliśmy występ chóru w filharmonii i śpiewaliśmy coś tam, co miało słowa: "w tym wojennym stanie". ja bym wtedy uwagi nie zwróciła, nie miałam świadomości historii, ale dyrygentka potem na próbie wspomniała. Mógł to być 90-ty albo 91-ty, a więc świeżo po transformacji ustrojowej. 

Jak mi weszły dwa kilogramy rok temu, tak ich się do tej pory nie potrafię pozbyć. Próbuje już wszystkiego - jeść białko i tłuszcze li tylko, jeść same warzywa, nie jeść smażonego, nie pić kawy z mlekiem (ponoć to za każdym razem dodatkowy posiłek i dietetyk onegdaj pozwoliła mi tylko na dwie kawy z mlekiem do godziny dwunastej w południe), jeść o regularnych porach, robić IF, liczyć kalorie, jeść intuicyjnie tylko kiedy jestem głodna (a nigdy nie jestem). Dla uczciwości w temacie zaktualizowałam pasek. Ponoć po czterdziestce spada przemiana materii, ponoć tylko nieznacznie, ale reklamy wszelkich cud-tabletek na odchudzanie stawiają nacisk na słowa "przemiana SPADA", a nie na słowa "tylko nieznacznie". Więc nie wiem, co jest przyczyną, ale kalorii już ciąć nie mogę, bo to co mnie wystarcza dziennie, dla was jest głodówką. Może od nowego roku spróbuję tego, co mi w 2015 układał dietetyk i zobaczę, jak pójdzie. Nie to, żebym była bardzo z siebie niezadowolona, bo raczej mam rozmiar 36 lub 38 w zależności od kroju i brzuch płaski, ale ta wizja mocnej piątki na wadze z przodu pomiaru bardzo dobrze mi robi na psyche. 

Zgubiłam brylantowe oczko z pierścionka, który dostałam od mamy z okazji zdanej matury, pierścionek niemal trzydziestoletni, ale wciąz go nosiłam, boję się, bo jak ostatnio zgubiłam brylant (z pierścionka zaręczynowego), to rok później złapałam wtedy-męża na zdradzie, oby nie było powtórki z rozrywki, nic mi nigdy tak nie podkopało wiary w siebie i poczucia wartości, jak to zdarzenie. Na razie szykuję się do romantycznego weekendu, jedzenie porobione, pipka wywoskowana, gotowi do biegu, start. 

Tematu Wigilii rodzinnej nie poruszam, od dwudziestu lat urządzam ją u siebie w domu, niezależnie, czy jestem młodą mężatką, młodą matką czy samotnym rodzicem, w tym roku mi się po prostu nie chce, brat się wykręca małymi dziećmi (ja miałam małe dzieci i robiłam wigilie na cztery rodziny), mama też nie chce, ech. Powiem wam, że jak ich widzę codziennie w pracy,, to najchętniej posiedziałabym w ten dzień sam na sam z sałatką jarzynową, brat jak brat, czasochłonny nie jest, ale matka to jak wścibski, głośny piesek, wszędzie by chciała się dostać, do każdego aspektu życia.

12/12

 Miron Białoszewski

mironczarnia

męczy się człowiek Miron męczy

znów jest zeń słów niepotraf

niepewny cozrobień

yeń

Taki wiersz pojawił się na próbnej maturze z polskiego w tym roku, ponoć uczniowie znaleźli jakiegoś Mirona Białoszewskiego na Instagramie i poprosili o odpowiedzi na pytania z egzaminu, a on odpowiedział, żeby do niego nie pisali, bo sam nie wie. Poeta zmarł 40 lat temu, więc zbieżność nazwisk przypadkowa.

z drugiej strony ostatnio widziałam na zdjęciu biały piec kaflowy z mieszkania tego poety, więc zrozumiałam o czym jest wiersz z podstawówki

Mam piec

podobny do bramy triumfalnej!

Zabierają mi piec
podobny do bramy triumfalnej!!

Oddajcie mi
piec podobny do bramy triumfalnej!!!

Została po nim tylko

szara
naga
jama
szara naga jama.

I to mi wystarczy:
szara naga jama
szara naga jama
sza – ra – na – ga – ja – ma
szaranagajama.

Junior na egzaminie gimnazjalnym miał fraszkę "Życie mnie mnie" Sztaudyngera.

Poczucie humorów układających testy nie opuszcza, zwłaszcza, że Lolek gadał mi, że w teście z polskiego był plakat "Konia z Valony", na co oczywiście uczniowie zwrócili uwagę ze śmiechem. You know, Koń z Valony. 

U mnie spokój, wczoraj kupiłam dzwonka karpia i zakwas z buraka, karpia moczę w mleku (ponoć ma lepszy smak od tego), moczę też grzyby do kapusty i ugotowałam warzywa na zupę jarzynową. Dzisiaj po pracy gotowanie.

10/12

 Dawno temu wyczytałam powiedzenie, że pan Bóg śmieje się, gdy robimy plany.

Ze wspólnych świąt z Ukochanym nici, praca go rzuca jeszcze dalej ode mnie; ale za to widzimy się teraz w weekend, więc szukam karpia i zakwasu buraczanego na już.

Dzisiaj składalam zeznania na policji w sprawie najemcy (oszustwo finansowe i dewastacja mienia), ciekawe jak sprawa się potoczy, z doświadczenia wiem, że nic to wspólnego nie ma z telewizją, gdzie w czterdziestominutowym odcinku popełniana jest zbrodnia i odnajdywany sprawca, a policjanci ciągle są w terenie i łażą za zabójcą jak Columbo; papiery pójdą na czyjeś biurko, a jak ten ktoś zachoruje, to mogą przeleżeć cały czas jego choroby, nawet kilka miesięcy nieruszone. Sprawdziło się z wróżby tarotowej to, że kobieta uciekła do jakiegoś mężczyzny (wyszla za niego za mąż i zmieniła nazwisko) i że w grudniu urząd zacznie szukać tej kobiety. Na resztę nie mam wpływu, ukochany mówi mi, żebym się nie podniecała, nawet jeśli zostanie wszczęte postępowanie w tej sprawie.

Dla odstresowania pojechalam z synem do fastfoodu i dostałam pyszne latte.

Poza tym mam już wszystkie prezenty dla wszystkich.

9/12

 Jestem bardzo zadowolona z weekendu, pięknie z synem sprzątaliśmy dom. Garaż w piwnicy wyczesany, syn posprzątał pokój gier (jest tam bilard i stół do ping ponga). Wymyłam sobie zmywarką szkło z dwóch witrynek w salonie i przearanżowałam zbiory kieliszków. Wyrzuciłam też część z nich, z takich które od dwudziestu lat nigdy  nie były używane.  Do dekoracji kominka zamówiłam lampki LED, groszowe sprawy, a myślę, że będzie efektownie. Dla rozluźnienia i nastroju paliłam cały dzień świecę pt. "Jingle Bell Sangria" i podglądałam "Matki Pingwinów". 

Wygadałam się przedwczoraj Ukochanemu i ustąpił ciężar w piersi, który odczuwałam: raz z powodu balastu, który tam nosiłam, drugi raz z powodu ukrywania tego przez Ukochanym. Teraz wiemy oboje, więc lżej znosić tę wiedzę. 

Obym pozbyła się lęku na dźwięk telefonu w ciągu dnia, w zasadzie jedyny oczekiwany sygnał, to ten, kiedy Ukochany dzwoni lub pisze.

07/12

W piątek w pracy pełen luz, trzy czwarte dnia zeszło na świętowaniu sześćdziesiątych urodzin współpracownicy i Mikołajek, wyszło bardzo przyjemnie, bo każdy z pracowej imprezy wyszedł z jakimś prezentem. 

 Po pracy polazłam go galerii handlowej, shopping powtórzyłam w sobotę rano i tym oto sposobem zaopatrzyłam się w farbę do malowania włosów oraz większość prezentów świątecznych dla bliskich. Dla siebie dodatkowo kupiłam świecę o zapachu Jingle Bell Sangria (Sangria o zapachu "dzwonią dzwonki sań"), właśnie ją odpaliłam i pokój napełnił się owocowo-winnym aromatem.

Piwnica nabrała przestrzeni, wywiozłam z niej jeszcze kilkanaście rzeczy na PSZOK dzisiaj rano, w tym stary materac piankowy, pozamiatałam podłogę i poukładałam dziecięcego quada, motorower, który kiedyś kupiłam dla dzieci, żeby im staż do ubezpieczenia OC szedł i kosiarkę do trawy. Jestem z siebie bardzo zadowolona, że się za to zabrałam, większość domu mam ogarniętą, a piwnica zawsze stała odłogiem. I wreszcie zmiana w tym zakresie. Po tym, jak pozbierałam się z przeszłością, robię miejsce na nowe życie.

Nie mogę uwierzyć, jeszcze tylko 17 dni do Wigilii, bardzo chciałabym ją wreszcie spędzić z Ukochanym, ale na razie nie wiem, nie wiem, jak będzie, wszystko takie na wariackich papierach i niewiedzy. 

3/12

 W pracy pochwaliłam się, że mam już wyciągniętą choinkę, więc rozpoczęta dyskusja przez koleżankę - świadka Jehowy, po co w ogóle chrześcijaninowi choinka, co to za symbol w ogóle i że ona wierzy w to, co ma solidne podstawy. Odrzekłam, że w takiej kulturze zostałam wychowana, będę sobie choinkę stawiać wiedząc nawet, że to pogański symbol i że ja w ogóle jestem poganką bez własnej woli ochrzczoną, że jest mi obojętne kto w co wierzy, że kiedyś randkowałam z facetem, który był zakochany w kulturze indiańskiej i zabierał mnie na szałasy potów, gdzie opowiadano różne opowieści, na przykład o potopie, więc ja nie mam pewności, kto był pierwszy z potopem, Biblia czy amerykańscy Indianie, czy ci co wierzyli w Anunnaki. 

W domu biega, krzyczy pan Hilary, gdzie jest kluczyk od skrzynki pocztowej, bo w środku awizo. Biegałam po domu z kwadrans przypominając sobie fakt, że ostatnio tak go odkładałam, że przy odkładaniu już myślałam do siebie, że na pewno nie znajdę, w końcu poszłam do skrzynki z zamiarem oderwania drzwiczek, podniosłam wieczko i okazało się, że kluczyk zostawiłam w skrzynce. Aha.

Znowu dzisiaj rano wywoziłam rzeczy na PSZOK, chyba będę wnioskować o kartę stałego klienta.

2/12

Kupiłam kolejną szczotkę Olivia Garden, to najlepsze szczotki do włosów, jakich używałam, niech się Tangler Teezer schowa. Mogłabym używać długo, ale Olivia garden wyczesuje z włosów kurz z poduszek (tak mi się przynajmniej wydaje), ja nie potrafię tego wyczyścić, więc po jakimś czasie starą, brudną szczotkę wymieniam na czystą, nową. 

Pojechałam do przyjaciółki oddać płyty i boomboksa i w radiu poleciało "Driving home for Christmas", poczułam się mega świątecznie, aż pomyślałam, że pora zmienić wianek na drzwiach na coś bardziej bożonarodzeniowego. Może się dzisiaj przejdę po TK Maksie. Poza tym chcę sobie kupić jakąś ładniutką ramkę na zdjęcie do mojego domowego gabinetu i jakieś ładne kubki do mycia zębów.

W sobotę podjechali rodzice po śrubki, przy okazji weszli na kawę, mama nagle patrzy, a na bocznych półkach szafek kuchennych dosłownie centymetrowa warstwa kurzu. Popatrzyła na mnie ze zgrozą "dobrze, że z ojcem nie mieszkasz", ojciec powiedział z przekąsem i znawstwem  "nie masz pana", a ja odrzekłam beztrosko "bo ja żyję na luzie".

Tym niemniej w niedzielę wytarłam te półki.

Oprócz tego w niedzielę łaziłam od czasu do czasu po piwnicy i dalej ją porządkowałam. nigdy wcześniej nie zrobiłam dla piwnicy aż tyle, z reguły ograniczałam się do pozamiatania podłogi. Wyrzuciłam pudło przeterminowanych kosmetyków z łazienki. Na koniec wstawiłam wosk do depilacji.

W temacie prezentów coś, co sprawiło, że usłyszałam w głowie dzwoneczki z piosenki 

 Mariah Carey ;)

01/12

 Coś spieprzyłam z głupoty własnej i teraz martwię się o konsekwencje. Podjęłam wprawdzie działanie naprawcze, ale nie wiem, czy to, co zdążyłam nabroić, będzie można odkręcić. Gryzie mnie to od środy, w środę taka byłam zdenerwowana, że spałam dwie godziny. Moja osobista sprawczość w tym temacie wynosi 0. W ogóle wpadłam na takie zdanie w Internecie: "moja osobista sprawczość to poziom "mogę sobie skutecznie zrobić herbatę" i tu mam sprawczość 100% - która jednakowoż mi siądzie, jeśli skręcę nogę." Trafia do mnie.

.
Syn czasem pyta mnie o coś, co było "za moich czasów". Niezmiennie mu wtedy odpowiadam, że teraz też są "moje czasy", tylko mam prawie pięćdziesiąt lat, więc jest inaczej, niż za czasów mojej młodości, a jeszcze inaczej, niż za czasów dzieciństwa w PRL. W piątek wieczorem słuchałam sobie muzyki z kanału 54 i uśmiechałam sie do siebie, bo grali przeboje roku 1997, a więc roku, gdy miałam dokładnie dwadzieścia lat. Czasy studiów, pierwszej poważnej miłości, luzu i ogólnego niemartwienia się. Jedną z oznak mojego dojrzałego wieku jest zapewne to, że wciąż oglądam dwa popołudniowe seriale w prawdziwej telewizji, a nie na platformach streamingowych, po które sięgam wyłącznie wtedy, gdy ktoś mnie zainteresuje danym tytułem. Może też to po trochę dlatego, że wolę czytać, niż gapić się w ekran i gdy leci mi w tle telewizor, to i tak coś czytam przy tym.

 
Po dziewięciu latach gołych okien w salonie postanowiłam z powrotem powiesić tam firany (mam cztery okna w salonie). Wyjęłam je z szaf, zaczęłam prać jedną po drugiej. Będę miała z powrotem salon w pierwotnym wyglądzie. 

Oprócz tego cały dzień łaziłam kręciłam się po domu, wyciągając różne stare śmieci do wyrzucenia. Co mi się jakaś zapomniana szafka czy pólka wspomniała, to szłam do  niej i wywalałam zawartość. Coś tam wywiozłam na PSZOK. Ojciec wziął sobie wszystkie śrubki, gwoździe i nakrętki oraz siedmiokilową butlę gazową. Rano byli panowie od zbierania złomu, więc też oddalam im jakieś szpargały. Wysmarowałam pismo do komornika, który przysłał mi pismo, że chce umorzyć egzekucję od lokatorki, bo ta jest bezrobotna, na zasiłkach, bez stałego meldunku, bez środków na rachunku bankowym i bez majątku, z innymi długami, więc egzekucja jest bezskuteczna.